Endonezya'da Eğitim Sistemi

Endonezya'nın bağımsızlığından sonra ki eğitim sistemi;

Bağımsızlık sonrasında Endonezya hükümetleri eğitimde büyük hamlelere girişerek Eğitim ve Kültür Bakanlığı tarafından idare edilen modern ve laik bir eğitim sistemi geliştirmeye ve eğitim kurumlarının sayısını hızlı bir şekilde artırmaya çalıştılar. 6 yıllık ilkokul eğitimi zorunlu hale getirilerek eğitime büyük kaynak ayrıldı. 1953-1960 yıllan arasında ilkokullara giden öğrenci sayısı 1,7 milyondan 2,5 milyona çıkarıldı. Çoğunluğu Cava’da olmak üzere yüksekokul ve üniversite seviyesinde yeni resmi ve özel okullar açıldı. 1930 yılında %7,4 olan yetişkin okur-yazar oranı 1961 yılında %46,7’ye yükseltildi.

Sömürge döneminde gelişen eğitim tarzını miras alan Cumhuriyet hükümetleri,  halkın eğitim seviyesinin yükseltilmesi için eğitimde ikili bir sistem benimsemek zorunda kalmıştır. Biri eski Hollanda eğitim sistemine dayanan ve zamanla değişikliklere uğrayan Batı tipi eğitim, diğeri de bünyesinde diri eğitimini de içeren ve medrese adıyla anılan okullardaki modem eğitim sistemidir. Dolayısıyla hükümetler bir taraftan bilim ve teknolojide gelişmiş ülkeleri yakalayabilmek için modern ve laik bir eğitim sistemi oluşturulur iken, diğer taraftan da liberal çevrelerin eğitimdeki bu ikiliği tenkit etmelerine rağmen, asırlardır devam edegelen geleneksel dini eğitim kurumlarını da yok saymayıp, onları ilünün şartlarına ayak uydurmaya zorlayarak varlıklarını devam ettirmelerini imkân sağlamışlardır. İki tip eğitimin varlığının diğer bir sebebi de, dindar Müslüman çevrelerin eğitime bakışları ve eğitimden beklentileri yön vermekteydi. Muhafazakâr ve dindar aileler çocuklarının hem dindar birer Müslüman hem de iyi eğitim almış meslek sahibi kimseler olmalarını istemekteydiler.

Günümüzde ana okuldan üniversite seviyesine kadar olan tüm genel ve mesleki eğitim faaliyetleri Eğitim ve Kültür Bakanlığı’nın sorumluluğu altındadır. Ancak, savunma, içişleri, ekonomi ve sanayi bakanlıklarının da yüksekokul seviyesinde olmak üzere kendi meslek alanlarıyla ilgili çeşitli okulları bulunmaktadır. Sadece Eğitim ye Kültür Bakanlığı ile Din işleri Bakanlığı tüm seviyelerde eğitim ve öğretim faaliyeti yapmaktadırlar. Din eğitimi ağırlıklı eğitimin tüm kademesi, yani ilkokuldan üniversiteye kadar uzanan her seviyedeki din eğitimi ağırlıklı okullar ise, ülkedeki din hizmetlerinden sorumlu olan Din İşleri Bakanlığı’na bağlı olup, öğretmenleri atama, bu okulları yönetme, ders müfredat ve programlarını hazırlama yetkisi de bu bakanlıkta bulunmaktadır. Din İşleri Bakanlığı personel sayısı ve toplumda gördüğü işlev bakımından ülkedeki en önemli ve büyük bakanlıklardan biri durumundadır. Bakanlık bünyesinde, diğer din mensuplarını temsil eden ve onların din işlerinin koordinesini sağlayan Protestan, Katolik ve Hindu-Budist topluluklar için de birer genel müdürlük bulunmaktadır.

Wahyu Arief ADHA Lisans Tezin'den yararlanılmıştır.

Harika konulara değinmiş. Bence Türkiye'de ki her öğrenci kendi sistemlerini bu şekilde anlatmalı. Benim en çok hoşuma giden bölüm sonra ki yazımda..